Onder klinische homeopathie verstaan we een vorm van homeopathie, waarbij de klinische diagnose uitgangspunt vormt van de geneesmiddelkeus. Reeds ten tijde van Hahnemann werd deze werkwijze toegepast en de grondlegger van de homeopathie heeft zich hier altijd tegen verzet. De klinische homeopathie zou in zijn ogen te dicht tegen de schoolgeneeskunde aanleunen. In die tijd was voor veel artsen deze, in hun ogen minder extreme vorm van homeopathie, meer acceptabel, maar zorgde wel voor veel strijd binnen homeopathische kring. Veelal worden lage potenties of gebruikt en de hoge potenties afgewezen. In Duitsland en Frankrijk wordt deze vorm van homeopathie in de praktijk nog veel toegepast.
Zie website: klinische homeopathie