E.B.M, (Evidence Based Medicine) Volgens de grondleggers van de E.B.M. David Sacket en Alvan Feinstein, wordt onder dit begrip verstaan: het integreren van klinische individuele expertise met het beste externe bewijs, dat vanuit systematisch onderzoek beschikbaar is en waarbij rekening gehouden wordt met de voorkeuren, wensen en verwachtingen van de patiënt. Dus E.B.M. rust op drie pijlers: klinische expertise, extern bewijs en wensen, voorkeuren van de patiënt. Vaak wordt eenzijdig de nadruk gelegd op het extern bewijs (de R.C.T.’s) en wordt een therapie als de homeopathie beoordeeld op dit experimenteel bewijs, hetgeen weinig recht doet aan de klinische praktijk van alle dag, een sterk punt van de homeopathie. Overigens doet het extern bewijs niet onder voor regulier bewijs, maar door subjectieve (reguliere) selectiecriteria wordt het bewijs bij sommige selecties statistisch niet-significant, maar wel positief.
Zie website: E.B.M.
