Search:
(clear)
  • a

  • Acute ziekten en homeopathie. Onder acute aandoeningen worden ziekten gerekend die acuut optreden en van beperkte duur zijn. Voorbeelden zijn influenza (griep) en angina (keelontsteking). Ook een trauma hoort tot de acute ziekten. Het is goed mogelijk acute aandoeningen homeopathisch te behandelen. In de tijd voor de antibiotica was de behandeling met homeopathie vaak de enige succesvolle. Bij acute aandoeningen inventariseert men de symptomen van de patiënt ontstaan net voor en tijdens het acute beeld, hierop kiest men het middel. Treden acute aandoeningen steeds terug bij de patiënt, dan is er sprake van een chronische ziekte en is een andere aanpak nodig.Zie website: behandeling acute en chronische ziekten
  • Hieronder verstaan we de homeopathische behandeling van planten. Zowel van tuin en kamerplanten, maar belangrijker is de toepassing in de agrarische sector. Het is zo mogelijk ziekten op een onschuldige manier te behandelen zonder gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen. Tevens verbetert de behandeling de kwaliteit van de grond zodat de boer met minder (kunst) mest toekan. Deze tak van homeopathie is veelbelovend maar nog volop in ontwikkeling.

  • Allopathie. Een term door Hahnemann geïntroduceerd als tegenhanger van het begrip homeopathie. Allopathie wil zeggen dat er een andere overeenkomst is tussen symptomen van patiënt en geneesmiddel, dan volgens de similia-regel, waarop de homeopathie berust.

  • Anamnese  in de homeopathie. Het doel van de anamnese in de homeopathie is een zo zuiver mogelijk beeld te krijgen van de symptomen van de patiënt om zo tot het best passend homeopathisch geneesmiddel te komen. Bij acute aandoeningen wordt op grond van de aanwezige symptomen rond het ontstaan van de aandoening een homeopathisch geneesmiddel gekozen.Bij chronische aandoeningen worden naast de dan bestaande klachten met hun verloop ook persoonlijke algemene kenmerken (temperatuur gevoeligheid, voedingsvoorkeuren etc.), psychische eigenschappen (karakter) en levensloop in beschouwing genomen. Met name wordt veel aandacht besteed aan de achtergrond waartegen de klachten ontstaan zijn. Het goed uitdiepen van de anamnese vraagt veel tijd en kan bij een eerste consult een uur of langer nemen.Zie website: anamnese en onderzoek.
  • Antroposofie en homeopathie. In de antroposofische geneeskunde worden homeopathische geneesmiddelen gebruikt, vaak in een lage homeopathische potentie. De antroposofische geneeskunde stoelt op de filosofie van Rudolf Steiner (1861-1925). De geneesmiddelkeus vindt dan ook plaats volgens deze principes en niet op grond van de similia-regel. De bereiding van antroposofische geneesmiddelen is ook anders. Fabrikanten hiervan zijn in Nederland Weleda en in Duitsland Wala.Zie website: homeopathische geneesmiddelen en antroposofie
  • b

  • Bayesiaanse statistiek. De statistische methode volgens Bayes (vernoemd naar een wiskundige die zich bezighield met kansberekening) wordt veel toegepast in de medische wereld. Door middel van statistische methode wordt de kans van elk symptoom berekend in hoeverre het de medische diagnose ondersteunt. Deze methode is ook toepasbaar in de homeopathie: door statistische analyse van symptomen van door een bepaald geneesmiddel genezen patiënten, kunnen we de mate van succes van het voorschrijven van dat middel in de praktijk voorspellen. Het is een veelbelovende nieuwe ontwikkeling van homeopathisch onderzoek waarbij onze huidige repertoria deels zullen moeten worden herzien. ( L.Rutten c.s.)Zie website: bayesiaanse statistiek binnen de homeopathie
  • Beginverergering bij een homeopathische behandeling. Na het innemen van een homeopathisch geneesmiddel kan een tijdelijke verergering van de aanwezige symptomen optreden. Deze verergering is meestal van korte duur en kan worden opgevangen door rust, voldoende drinken en in ieder geval door te stoppen met inname van het middel. De verergering wijst vaak op een gunstige ontwikkeling, een activering van het zelfherstel. Soms is er toename van uitscheidingen, zoals meer zweten, vieze urine of diarree. Ook dit zijn vaak tekenen van herstel. Neem bij twijfel altijd contact opnemen met uw homeopathische behandelaar. Deze reacties zijn vaak het begin van een langdurige verbeteringzie website: beoordeling reacties  zie  nogmaals website reacties
  • Het definitieve bewijs voor werking van homeopathie is weliswaar wetenschappelijk wel geleverd, echter dit bewijs wordt door de reguliere geneeskunde niet geaccepteerd. Zie voor de stand van zaken het hoofdstuk "Wetenschap en Onderzoek" op deze site en het vertaalde rapport WissHom. op de homepage. In het kort kan men zeggen:
    • De werking van homeopathische geneesmiddelen op planten, dieren en patiënten overtuigend is aangetoond.
    • De kwaliteit van onderzoek naar de werkzaamheid van homeopathie doet niet onder voor het onderzoek naar werkzaamheid van reguliere geneesmiddelen.
    • Er is bij beoordeling van het onderzoek in de homeopathie minder publication-bias (1)  gevonden dan in de reguliere geneeskunde.
    Op grond van deze resultaten zou men de homeopathie moeten erkennen. Men eist echter binnen in  natuurwetenschappelijk denken een fysiek verklaringsmodel voor de werking. Deze is momenteel op het fysieke vlak (nog) niet te geven.(1) Onder publication-bias verstaat men de vertekening die ontstaat als bij wetenschappelijk onderzoek de positieve resultaten wel, maar negatieve of onduidelijke resultaten niet gepubliceerd worden.)Zie ook:  wetenschap en onderzoek,
  • Bijwerkingen van homeopathische geneesmiddelen. Bij start van een homeopathische behandeling kunnen reacties ontstaan op het geneesmiddel. Bestaande klachten kunnen tijdelijk verergeren, er kunnen uitscheidingsreacties ontstaan, soms keren oude klachten van vroeger terug of ontstaan nieuwe symptomen. Dit zijn reacties van de patiënt op de therapie en zijn geen bijwerkingen van het homeopathisch geneesmiddel. Meestal gaan deze veranderingen gepaard met verbetering van energie en toename van welbevinden. Bij twijfel dient u te overleggen met uw homeopathisch behandelaar.Zie website reacties en beoordeling reacties
  • Clemens von Bönninghausen ( 1785-1864) was van oorsprong een in Nederland geboren jurist en trouwe vriend en volger van Hahnemann. Zelf langs homeopathische weg genezen van de tuberculose, legde hij zich toe op bestudering van de homeopathie en de materia medica. Hem werd zelfs bij koninklijk besluit de artsenbevoegdheid verleend in 1843. Zijn verdienste lag vooral in het systematisch ordenen van de symptomatologie van de materia medica mede geholpen door zijn juridische scholing. Hij stelde als eerste een homeopathisch repertorium samen, welk tot op heden nog wordt gebruikt.
  • c

  • Een C-potentie is de stapsgewijze verdunning (met schudding of verwrijving ) in verhouding 1:100 ofwel ‘centesimaal’. Deze centesimale potenties worden C-potenties genoemd of soms CH-, waarbij de H naar Hahnemann verwijst, omdat hij als eerste ze als bereidingsmethode ontwikkeld heeft. De CH-potenties zijn vooral in Frankrijk nog gangbaar. Bij elke potentie wordt een nieuw glazen schudflesje gebruikt.Zie website bereiding
  • C.A.M.: Complementairy en Alternative Medicine (Complementaire en Alternative Geneeskunde). Hiertoe behoren o.a homeopathie, acupunctuur en natuurgeneeskunde. Momenteel wordt deze term minder gebruikt en is vervangen door de wat bredere term Integrale Geneeskunde.
  • Chronische ziekten en homeopathie. Chronische ziekten zijn aandoeningen die van lange duur zijn en geen spontaan herstel te zien geven. Deze aandoeningen graven zich steeds dieper in in het organisme. Ze laten vaak wel rustiger fases zien waarin er weinig tot geen klachten zijn, maar de klachten zullen telkens opnieuw opvlammen. Chronische aandoeningen veranderen op den duur van aard en karakter. Men kan zeggen dat een chronische ziekte een diepe basale ontregeling is van het herstelmechanisme van het organisme. Hahnemann gebruikte hiervoor de term “miasma”. Een chronische ziekte kan ontstaan door het niet goed herstellen van een acute aandoening, hetzij door verkeerde medicatie, hetzij door te weinig rust of complicaties. Ook kunnen erfelijke factoren een rol spelen.Zie website acute en chronische ziekten
  • Complexmiddelen in de homeopathie. Een homeopathisch complexmiddel bevat een combinatie van verschillende enkelvoudige homeopathische geneesmiddelen in één preparaat. Vaak heeft het complexmiddel een gerichte indicatie. Bijvoorbeeld een complex kan gericht zijn op hoest en bevat dan een aantal enkelvoudige middelen waarvan bekend is dat ze gunstig werken op hoest. Het veelvuldig gebruik van complex-homeopathie kan leiden tot routinematig voorschrijven. Complex-homeopathie wordt ook toegepast in de homeopathische zelfzorg. Sinds indicaties niet meer op de verpakkingen mogen staan zijn veel homeopathische complexmiddelen van de schappen verdwenen.Zie website complex
  • Conserveren. Homeopathische plantaardige geneesmiddelen bevatten de meeste actieve geneeskrachtige stoffen als ze worden bereid uit de verse plant.  Direct bij persing worden de geneeskrachtige bestanddelen direct geconserveerd in alcohol. Is dit niet mogelijk, bijvoorbeeld bij uitheems plantenmateriaal, dan worden gedroogde plantendelen gebruikt als basis volgens het voorschrift van de farmacopee.Zie website bereiding
  • Constitutie behandeling. Een homeopathische behandeling die er op gericht is de algehele gezondheid en weerbaarheid van de patiënt te verbeteren en zo het lichamelijk en geestelijk welbevinden te bevorderen. Het geheel aan symptomen, lichamelijke en geestelijke kenmerken past dan bij het voorgeschreven homeopathisch geneesmiddel.
  • Onder een constitutiemiddel in de homeopathie wordt een enkelvoudig geneesmiddel verstaan. dat is gekozen op grond van het hele plaatje van de patiënt, de zogenaamde constitutie Dit omvat het karakter, de psychische gesteldheid, de persoonskenmerken als mede de algemene lichamelijke kenmerken en lichaamsbouw. Pas na langere tijd, namelijk als de behandeling is aangeslagen, kan men vaststellen of we bij deze patiënt inderdaad het juiste constitutiemiddel te  pakken hebben.
  • d

  • D-potenties zijn de later in Duitsland door Grüner ontwikkelde homeopathische bereidingen, waarbij de uitgangsstof stapsgewijs in een verdunning 1:10 met water/alcohol wordt bereid. Hierbij wordt minimaal 10 maal krachtig geschud. Vaste uitgangsstoffen worden met melksuiker stapsgewijs 1:10 verwreven. Voorbeelden van veelgebruikte D potenties zijn: D3, D6, D12 en D30. Ze worden vooral gebruikt in de klinische homeopathie.Zie website:  bereiding
  • Definitie van homeopathie: “Homeopathie is een geneeskundige benadering die gericht is op het verbeteren van de gezondheid van de zieke mens door toediening van stoffen, in de vorm van homeopathische geneesmiddelen, op geleide van diens individuele symptomen, die lijken op de symptomen die deze stoffen bij een gezond persoon kunnen teweegbrengen. Daarmee wordt met name naar de gehele mens gekeken. Homeopathische geneesmiddelen worden als regel gepotentieerd, dat wil zeggen stapsgewijze verdund en geschud volgens procedés die worden beschreven in de Europese Farmacopee en ze worden voor een beperkte duur gebruikt in kleine doseringen.”(Definitie: Platform homeopathische organisaties “Samen voor homeopathie” 2017)
  • Homeopathische diagnose. Diagnose (dia-gnose Oud Grieks) betekent letterlijk “dia=heen gnose= weten, kennen” en dat is wat een homeopathisch behandelaar vanuit de anamnese probeert,  “in de diepte leren kennen”. De klachten, de persoon en de voorgeschiedenis spelen daarbij een rol. Het doel is naast een ziekte-diagnose vooral een geneesmiddeldiagnose te stellen. Welk homeopathisch geneesmiddel bij deze patiënt het meest is aangewezen. Deze geneesmiddel diagnose staat centraal bij de verdere behandeling.Zie website: diagnostiek
  • Dieet bij homeopathische behandeling. Het doornemen van het voedingspatroon hoort al bij het eerste onderzoek plaats te vinden. Soms kunnen bepaalde verkeerde voedingsgewoonten al tot klachten leiden en is het nodig de voeding bij te sturen nog voordat een middel wordt voorgeschreven. Te denken valt aan overmatig  gebruik van koffie of energiedrankjes, waardoor onrust en slapeloosheid kan optreden.Soms worden dieetmaatregelen geadviseerd bij gebruik van homeopathische geneesmiddelen, omdat het idee bestaat dat bepaalde voedingsmiddelen de geneeskrachtige werking kunnen tegengaan. Zoals bijvoorbeeld koffie, pepermunt of menthol bevattende tandpasta.Over dieetmaatregelen tijdens een homeopathische behandeling zijn de meningen onder deskundigen echter verdeeld.Zie website: dieet
  • Homeopathisch werkend therapeut die een opleiding klassieke homeopathie voor dieren heeft gevolgd.

  • Diergeneeskunde en homeopathie. Dieren reageren vaak prima op een homeopathische behandeling. Op grond van dezelfde geneesmiddelkennis en dezelfde homeopathische principes kan homeopathische therapie zowel bij de mens als het dier worden toegepast. De homeopathisch dierenarts is wel veel meer aangewezen op goede observaties van gedrag en klinisch waarneembare symptomen bij het dier, alsook het verhaal van de eigenaar van het desbetreffend dier. Dat dieren en kleine kinderen vaak heel goed op homeopathische behandeling reageren is een extra argument voor de werkzaamheid van homeopathie en tegen de uitspraak dat werking van de homeopathie slechts op suggestie (placebo-werking) berust.zie website:   diergeneeskunde
  • Een dilutie (druppels), is een vloeibare vorm van een homeopathisch of fytotherapeutisch geneesmiddel. Een dilutie bestaat uit een alcohol-water oplossing. Een homeopathische potentie in dilutie bevat ongeveer 50% (v/v) alcohol, hetgeen de houdbaarheid waarborgt. Deze hoeveelheid alcohol maken diluties minder geschikt als toedieningsvorm bij kleine kinderen en zwangeren. Men kan druppels met water makkelijk verdunnen en zo toedienen. Voor het gebruik dient men de oplossing te schudden.
  • e

  • E.A.S.A.C. European Academies Science Advisory Council, Europees samenwerkingsverband van nationale academies voor wetenschappen. De organisatie kwam in het nieuws in 2017 door een door hen uitgebracht rapport dat erg negatief over de homeopathie oordeelde. Het rapport baseerde zich vooral op het tweede Australische overheidsrapport (NHMRC, 2015), dat uiteindelijk niet wetenschappelijk bleek  Er was namelijk op ondeugdelijke gronden gemorreld aan de conclusies van het eerste rapport, dat veel positiever oordeelde over de werkzaamheid van homeopathie. Uiteindelijk is toch het eerste rapport boven water gekomen en alsnog gepubliceerd. De NHMRC erkende toen dat ten onrechte de suggestie gewekt was dat homeopathie onwerkzaam is. Toen de pertinente fouten in het Australisch rapport boven water waren gekomen heeft het EASAC hun rapport niet willen aanpassen.
  • E.B.M, (Evidence Based Medicine) Volgens de grondleggers van de E.B.M. David Sacket en Alvan Feinstein, wordt onder dit begrip verstaan: het integreren van klinische individuele expertise met het beste externe bewijs, dat vanuit systematisch onderzoek beschikbaar is en waarbij rekening gehouden wordt met de voorkeuren, wensen en verwachtingen van de patiënt. Dus E.B.M. rust op drie pijlers: klinische expertise, extern bewijs en wensen, voorkeuren van de patiënt. Vaak wordt eenzijdig de nadruk gelegd op het extern bewijs (de R.C.T.’s) en wordt een therapie als de homeopathie beoordeeld op dit experimenteel bewijs, hetgeen weinig recht doet aan de klinische praktijk van alle dag, een sterk punt van de homeopathie. Overigens doet het extern bewijs niet onder voor regulier bewijs, maar door subjectieve (reguliere) selectiecriteria wordt het bewijs bij sommige selecties statistisch niet-significant, maar wel positief.Zie website: E.B.M.
  • Epidemie en homeopathie. Met homeopathische behandeling van epidemische aandoeningen zijn veel goede resultaten in het verleden bereikt. Bij een epidemie verzamelt de homeopathisch  behandelaar de kenmerkende symptomen van meerdere gevallen van die epidemie, voegt ze samen tot een beeld en kiest aan de hand van deze symptomen een beperkt aantal geneesmiddelen. Deze worden dan vrij eenvoudig aan de desbetreffende groep patiënten voorgeschreven op geleide van kenmerkende symptomen. Een andere gebruikte methode is het voorschrijven van een nosode passend bij de ziekteverwekker. Nosoden zijn homeopathische, dus gepotentieërde, bereidingen van ziekteproducten of van de ziekte verwekker

    Hahnemann zelf deed veel goede ervaring op met de behandeling van cholera epidemie toen deze in 1831/1832 door Europa trok. Zelfs tijdens de dramatische Spaanse griep epidemie in 1918 werden veel betere resultaten behaald dan met de toen gangbare therapie. Cijfers uit publicaties uit die tijd laten een sterfte van 1-2% zien bij homeopathische behandeling en sterfte van rond 30% of meer bij toen conventionele therapie.

    Download pdf: "Epidemie en homeopathie, ervaringen uit het verleden".

  • Europese farmacopee. De homeopathische sectie van de Europese Farmacopee 10e editie bevat algemene en individuele bereidingsvoorschriften en kwaliteitseisen (monografieën) van grondstoffen en is gericht op harmonisatie van de nationale Duitse en Franse monografieën. De Europese Farmacopee is alleen te raadplegen online na inschrijving.Zie Europese Farmacopee op internet
  • f

  • Farmacopee, een wettelijk vastgesteld voorschriften boek voor medicijnbereiding. De bereiding van homeopathische geneesmiddelen vindt plaats volgens de oorspronkelijk beschikbare homeopathische farmacopees. In Nederland wordt gebruik gemaakt van met name het Duitse Homöopathische Arzneibuch (HAB), welk is opgenomen in de Europese farmacopee.
  • Fytotherapie, in het Nederlands kruidengeneeskunde, is een natuurlijke behandelmethode welke men kan plaatsen tussen de reguliere moderne farmacotherapie en de homeopathie. Er worden alcoholische oplossingen, tincturen, of aftreksels met water van gedroogd of vers plantenmateriaal gebruikt, geen potenties. De geneesmiddelkeus vindt plaats op grond van de primaire werking van het geneesmiddel. Wordt het kruid homeopathisch bereid, dus gepotentieerd, dan wordt een tegengestelde werking uitgelokt. Zo werkt Aloe als kruid laxerend. Maar als homeopathisch geneesmiddel, gepotentieerd, kan het bepaalde types diarree genezen. Zo verdrijft een kop koffie de slaap, maar kan Coffea ingezet worden bij de behandeling van een bepaald type slapeloosheid. Fytotherapie is een milde en meer holistische therapievorm en staat aan de basis van de moderne farmacotherapie. De moderne farmacotherapie is meer gericht op het isoleren van de werkzame component uit de plant  Een bekend voorbeeld is het medicament digoxine, dat is geïsoleerd uit de plant Digitalis purpurea.

    Zie website": afgrenzing homeopathie en kruidengeneeskunde

  • g

  • Een homeopathisch geneesmiddelbeeld is een verzameling van alle symptomen op basis van één of, liefst, meerdere geneesmiddelproeven gedaan met een enkelvoudige homeopathische uitgangsstof. Later is het beeld uitgebreid met klinische ervaring op basis van genezen patiënten. Een compleet geneesmiddelbeeld bevat symptomen die het volledige menselijke functioneren kunnen omvatten. De beschrijving begint met de geestelijke symptomen, vervolgens de lichamelijke symptomen, slaap en dromen. Als laatst worden de algemene symptomen genoemd. De geneesmiddelbeelden staan beschreven in de homeopathische materia medica op alfabetische volgorde.
  • De homeopathische geneesmiddelbereiding is gestandaardiseerd en vindt in gespecialiseerde homeopathische apotheken of geneesmiddelproducenten plaats volgens richtlijnen van de homeopathische farmacopee.Zie website: geneesmiddelbereiding
  • Homeopathische geneesmiddelen worden volgens strakke richtlijnen farmaceutisch bereid in gespecialiseerde apotheken of door geneesmiddelproducenten. Geregistreerde homeopathische geneesmiddelen zijn wettelijk erkend.
  • De homeopathische geneesmiddelkeus vindt plaats volgens het similia-principe. De behandelaar kan op grond van materia medica kennis direct het geneesmiddel herkennen. Soms is dat niet direct mogelijk en zal men met gebruik van een homeopathisch repertorium een analyse moeten maken van de aanwezige symptomen van de patiënt om tot een adequate geneesmiddelkeus te komen. Deze techniek wordt repertoriseren genoemd.Zie website: geneesmiddelkeus
  • Een geneesmiddelproef is een onderzoek waarbij het homeopathisch geneesmiddel in ruwe, dan wel gepotentieerde vorm aan gezonde vrijwilligers wordt gegeven. Het doel is te bepalen welke verschijnselen en symptomen de te testen stof bij de gezonde mens kan oproepen. Het is een van de belangrijke pijlers waarop de homeopathie rust, naast het similia-principe en individuele behandeling. De proef wordt volgens vast protocol uitgevoerd.  Hahnemann stelde:
    “We moeten ons dus uitsluitend houden aan de pathologische bijzonderheden en conditieveranderingen, die de medicamenten in het gezonde lichaam kunnen opwekken en bedenken dat alleen die storingen ons duidelijk kunnen maken , welke geneeskracht de middelen bezitten.“ (Hahnemann, Organon paragraaf 21).
    Hij was daarmee een van de eersten die op deze manier systematisch klinisch geneesmiddelonderzoek propageerde.(1810)Zie ook website ECH-research-proving. Zie website: geneesmiddelproef
  • Wat genezing inhoudt. Ziekte wordt in de homeopathie gezien als een ontregeling van het zelfherstellend vermogen van het organisme. Bij genezing vindt stap voor stap verbetering van dit zelfherstel plaats met behulp van een precies passende prikkel, het gepotentieerde homeopathische geneesmiddel. Genezing is een proces en volgt bepaalde wetmatigheden beschreven in de Wet van Hering.zie website: beoordeling effect van therapie
  • Alfons Geukens (1944-2010) was een Belgische homeopathische arts, opgeleid door G. Vithoulkas en oprichter van het Homeopathisch Artsen Centrum in Hechtel. Dit centrum omvat een huisartspraktijk en een internationaal opleidingscentrum voor homeopathisch artsen. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld in de opleiding en nascholing in Nederland van homeopathische artsen.Zie Centrum Hechtel
  • Globuli, suikerkorrels, meest gebruikte toedieningsvorm van een homeopathisch geneesmiddel. De korrels bestaan als basis uit sacharose, biet of rietsuiker. Deze basiskorrel wordt bij bereiding bevochtigd met de gewenste potentie en gedroogd. De korrels zijn goed houdbaar en makkelijk te doseren, ook bij kinderen. Ze zijn veilig in gebruik voor diabetici bij aangegeven homeopathische dosering. De tegenwoordige korrels bevatten geen lactose meer.

  • Grenzen aan een homeopathische behandeling. Homeopathie stimuleert zelfherstellend vermogen van het lichaam. Echter aan  zelfherstel zijn grenzen. Als er vergaande orgaanbeschadigingen tijdens een ziekteproces zijn opgetreden, is volledig herstel niet meer mogelijk. Bijvoorbeeld, de vergroeide vingergewrichten door jarenlang bestaande reuma, zijn niet te herstellen. Denk ook aan gevolgen van operaties waarbij organen verwijderd zijn of wanneer er beschadigingen zijn opgetreden door bijwerkingen van medicijnen.Zie website: wat kan homeopathie voor mij doen?
  • h

  • Samuel Hahnemann (1755-1843) was een Duitse arts, tevens chemicus, met grote talenkennis, grondlegger van de homeopathische geneesmethode. Hij beschreef de methode gebaseerd op de similia-regel in het “Organon der Geneeskunde” (1810) met als doel de geneeskunde een vaste basis te verschaffen. Tijdens zijn leven deed hij veel geneesmiddelonderzoek en kwam zo, bij het zoeken naar de optimale werking van geneesmiddelen tot de methode van het potentieren. Later publiceerde hij “Chronische Krankheiten” en “Reine Arnzneimittellehr” met vooral minutieuze verslagen van geneesmiddelproeven. Hij overleed op 88 jarige leeftijd te Parijs.Voor uitgebreidere informatie omtrent Hahnemann zie op de website: ontstaan van de homeopathie en leven van Hahnemann.
  • De Amerikaanse arts, Constantin Hering (1800-1880) van oorsprong Duits arts, kreeg als student te Leipzig opdracht een vernietigend artikel over homeopathie te schrijven, echter na bestuderen  van de methode werd hij een van de grote pleitbezorgers. Hij was rond 1850 van grote betekenis voor de ontwikkeling van de homeopathie in Amerika, mede door het opzetten van homeopathisch onderwijs. Hij beschreef de manier waarop een diepe genezing zich ontwikkelt in de naar hem vernoemde wetmatigheid, de zogenaamde "Wet van Hering". Verder danken we aan hem o.a. de ontdekking van het geneesmiddel Lachesis, slangengif, tijdens zijn verblijf in Suriname. Van zijn hand is tevens het belangrijke encyclopedische standaardwerk "Guiding Symptoms of Materia Medica" 10 delen.Zie "Wet van Hering"
  • Homotoxicologie. Reckeweg (1877-1944) heeft een indeling gemaakt van de ontwikkeling van ziekten. Hij beschrijft homotoxicose-fasen, waarbij in toenemende mate de uitscheiding van toxinen (exogeen en endogeen) wordt bemoeilijkt. Zo wordt het organisme in toenemende mate belast door opgehoopte toxinen.Na blokkade van de excretie-functie van slijmvliezen (humoraal) ontstaat een ontstekingsfase en vervolgens een depositiefase (stapeling in weefsels). Deze 3 fasen zijn nog reversibel. Hierna ontstaan irreversibele beschadigingen: de impregnatie en de degeneratie fase en uiteindelijk kanker als laatste stadium. Door homeopathische behandeling is teruggang van de fasen te bewerkstelligen, vooral dus door verbetering van uitscheiding van toxinen. Reckeweg ontwierp een serie homeopathische complexmiddelen die dit proces ondersteunen. Vergelijk het met de  “Wet van Hering”.
  • i

  • Individuele aanpak. Bij de homeopathische geneeskunde staat niet de ziekte, of ziektediagnose voorop, maar de individuele patiënt. In de praktijk betekent het bijvoorbeeld, dat drie patiënten met een gediagnosticeerde migraine, alle drie een ander homeopathisch geneesmiddel voorgeschreven krijgen. Dit omdat hun klachtenpatroon bij een dieper gaande anamnese alle drie blijkt te verschillen. Zo krijgt elke patiënt zijn eigen, individuele behandeling. Ook wordt de term  "Individuele homeopathie" in de literatuur gebruikt. Hier wordt onder verstaan een homeopathische behandeling waarbij een enkelvoudig homeopathisch geneesmiddel wordt voorgeschreven gekozen op de totaliteit van de symptomen van die patiëntZie website: individuele behandeling
  • Voor de term “Integrale Geneeskunde”, wordt in de Engelstalige wereld de term ”Integrative Medicine” gebruikt. Deze vorm van geneeskunde is in Noord-Amerika ontstaan en kent momenteel een meer mondiale verspreiding.  Het "Consortium Academic Health Centers for Integrative Medicine", een samenwerkingsverband van momenteel 70 universiteiten in de Verenigde Staten hanteert hierbij de volgende definitie:"Integrale geneeskunde en gezondheid benadrukt het belang van de arts-patiënt relatie, is gericht op de patiënt als geheel, houdt zich op de hoogte van wetenschappelijk bewijs en maakt gebruik van alle geschikte behandelmogelijkheden en  leefstijlbenaderingen uitgevoerd door professionele therapeuten om een optimale genezing en gezondheid te bereiken."In Nederland hebben de artsen zich verenigd in de AVIG.Zie internet: Consortium Integrale Geneeskunde
  • Isopathie. We verstaan onder Isopathie het voorschrijven van een gepotentieërde homeopathische bereiding van de veroorzaker van de klachten. Hierbij wordt niet zoals in de homeopathie een gelijkend middel gekozen, maar een “iso”-middel, dat wil zeggen een zelfde-middelEen voorbeeld van isopathie is: Hooikoortspatiënten, die met name reageren op de pollen in het voorjaar behandelen met een homeopathische bereiding bv 30K van gras-of boompollen. Isopathische behandeling behoort tot het arsenaal van een professionele homeopathische behandelaar en is niet geschikt als zelfmedicatie.
  • k

  • K-potenties zijn in hun werking te vergelijken met de homeopathische reeks C-potenties. De K potenties zijn geïntroduceerd door een Russische legerarts, Korsakoff (K) omstreeks de Napoleontische veldtochten voor het leger van Tsaar Nikolaas I. Het verschil met de C-potenties (meerglasmethode) betreft het gebruik van één glas voor het bereiden van de K-potenties (één-glasmethode). Bij de C potenties wordt elke potentie in een nieuw schoon glas gepotentieerd. Bij de K, éénglas methode, wordt het glas waarin de potentie wordt bereid, leeggegoten en de druppels die aan het gebruikte glas blijven hangen gebruikt als uitgangsstof voor de nieuwe potentie. In de praktijk blijkt dit ongeveer 1/100 deel van wat in het flesje zat te zijn. Dit spaarde op de veldtocht natuurlijk veel breekbaar glaswerk uit. Er wordt per stap volgens de Duitse Homeopathische Farmacopee minimaal 10x geschud.  Volgens de Franse Homeopathische Farmacopee wordt 100x geschud. De K-potenties zijn momenteel ook internationaal de meest gebruikte potenties. Ze kunnen eenvoudig machinaal worden bereid met computergestuurde potentieër / schudmachines. De C-potenties worden handmatig bereid.Zie website: K potenties
  • Kanker en homeopathische behandeling. Dat we kanker geheel met homeopathie kunnen genezen, kunnen we niet claimen.   Wel is het mogelijk kankerpatiënten, die regulier worden behandeld, homeopathisch te ondersteunen. Zo zijn negatieve bestralingseffecten, gevolgen van ingrijpende operaties en bijwerkingen van chemotherapie op te vangen. Mede samen met orthomoleculaire ondersteuning en de juiste voeding kan de patiënt langer in goede conditie worden gehouden. Een groep integraal werkende artsen binnen de AVIG heeft zich toegelegd op deze vorm van behandeling. Ze zijn verenigd in de werkgroep A.N.T.T.T. (Artsen Niet Toxische Tumor Therapie, voorheen Moerman-artsen)Zie website: NTTT.
  • J.T. Kent (1849-1916) was een prominent homeopathisch arts, die de homeopathie in Noord-Amerika tot grote bloei bracht. Hij is bekend geworden als homeopathisch docent, die zijn colleges vastgelegde in de "Lectures on homoeopathic philosophy" Tevens stelde hij het "Homeopathisch Repertorium van Kent" samen, tot op de dag van vandaag een standaard werk. Daarnaast was hij auteur van een belangrijke Materia Medica. Ook ontwikkelde hij de "Kentiaanse, klassieke homeopathie" . Deze wordt gekenmerkt door een repertorium analyse van het totaal der symptomen, waarbij diverse homeopathische middelen naar voren komen. Na bestudering van de materia medica van deze middelen wordt één homeopathisch geneesmiddel gekozen, dat in één dosering toegediend wordt in een hoge K potentie. Dit middel kan zo nodig in een steeds hogere potentie gegeven worden, in de zogenaamde Kentiaanse reeks: 30K, 200K, MK, XMK LMK en CMK.Zie website: homeopathie na Hahnemann
  • De term klassieke homeopathie wordt door homeopaten gebruikt om aan te geven dat ze werken volgens de richtlijnen van de oorspronkelijke homeopathie vastgelegd door Hahnemann en Kent. De term is ingeburgerd geraakt mede om zich te onderscheiden van andere vormen van homeopathie zoals "klinische-homeopathie" en "complex-homeopathie. Omdat uit de toevoeging “klassiek” begrepen zou kunnen worden dat de homeopathie sindsdien heeft stilgestaan, vindt de redactie het geen gelukkige term en wordt deze term op deze site alleen waar nodig gebruikt.Zie website: klassieke homeopathie
  • Onder klinische homeopathie verstaan we een vorm van homeopathie, waarbij de klinische diagnose uitgangspunt vormt van de geneesmiddelkeus. Reeds ten tijde van Hahnemann werd deze werkwijze toegepast en de grondlegger van de homeopathie heeft zich hier altijd tegen verzet. De klinische homeopathie zou in zijn ogen te dicht tegen de schoolgeneeskunde aanleunen. In die tijd was voor veel artsen deze, in hun ogen minder extreme vorm van homeopathie, meer acceptabel, maar zorgde wel voor veel strijd binnen homeopathische kring. Veelal worden lage potenties of gebruikt en de hoge potenties afgewezen. In Duitsland en Frankrijk wordt deze vorm van homeopathie in de praktijk nog veel toegepast.Zie website: klinische homeopathie
  • Kosten van een homeopathische behandeling. Daar de duur van een consult door de uitgebreide homeopathische anamnese in het algemeen langer is dan regulier gebruikelijk, liggen de kosten van de consulten hoger. Daarentegen hoeft de patiënt , zeker als eenmaal een goed middel gevonden is, niet vaak terug te komen. De kosten van de homeopathische geneesmiddelen, ook de magistraal bereide, zijn laag, ongeveer tussen de 10-20 euro per verpakking. Bedenk dat er meestal één middel wordt voorgeschreven. De meeste ziektekostenverzekeringen vergoeden de kosten van homeopathische behandeling vanuit de aanvullende verzekering. Meestal wordt een maximaal dagbedrag gehanteerd.
  • l

  • Label of etiket. Op het potje van een homeopathisch geneesmiddel staat vermeld naast de producent:
    1.  De Latijnse naam van de uitgangsstof, mineraal, plant of dier,
    2. Een letter, een D, C. K of LM welke de potentiereeks aangeeft.
    3. Een cijfer dat het aantal potentieerstappen aangeeft.
    4. De afleveringsvorm, tabletjes, globuli = korrels, granuli = grote korrels, dilutie = alcoholoplossing.
    5. Op het label van de Hahnemann apotheek staat tegenwoordig ook een QR code waarmee algemene informatie te lezen is.
    Voorbeelden:Nux Vomica D30 glob. De uitgangsstof is Nux Vomica, bereid in D potentie (in verdunning 1:10),  het getal 30 geeft aan dat dit in 30 stappen is gebeurd. Toedieningsvorm is globuli, kleine suikerkorrels. Sulphur MK gran.: De uitgangsstof Sulphur, bereid in K potentie (Korsakoff verdunning);  M= Latijnse cijfer voor 1000. Dus de potentieering is in 1000 stappen gebeurd. Toedieningsvorm is granuli, grote suikerkorrels.Zie op website: geneesmiddelbereiding
  • Belang van leefwijze. Bij de homeopathische behandeling zal men ook oog dienen te hebben voor de ziekte onderhoudende oorzaken, zoals slechte voeding en voedingsgewoonten, verkeerde leefwijze en uitputtende werkomstandigheden. Onder homeopathische behandelaars is toenemend belangstelling voor leefstijlgeneeskunde en worden patiënten hierin gecoacht. ( Integrale Geneeskunde) Hahnemann wees hierop al in zijn Organon  (1810) en was zijn tijd ver vooruit. Daarnaast worden soms dieetadviezen gegeven om het homeopathisch geneesmiddel ongestoord te kunnen laten werken. Over de noodzaak van dit laatste bestaat onder behandelaars geen consensus.Zie website: dieet bij homeopathie
  • Levenskracht. Volgens Hahnemann vormt onze levenskracht de basis van onze gezondheid en stuurt deze van binnen uit onze levensfuncties aan. Hij noemt dit centrale sturend principe, "Dynamis" of "levensprincipe". Elk levend wezen bezit deze kracht, kenmerk van alles wat leeft. Ziekte ontstaat als deze levenskracht ontregeld raakt en dan tekort schiet. De symptomen zijn naar buiten toe de uitdrukkingen van deze verstoring. Genezing betekent het weer herstellen van ons "levensprincipe" en dient te gebeuren met een geneesmiddel dat niet alleen bij de symptomen past, maar juist bij de oorzaak van de verstoring.  Dit geneesmiddel wordt gekozen volgens het similia-principe.
  • De LM potenties ook wel Q potenties genoemd, worden volgens een eigen procedure bereid. Uitgangsstof is een C3 van de te potentiëren stof, waarna via  1:100 potentieren en vervolgens impregneren op globuli, per potentiestap een verdunning van 1:50 000 wordt bereikt. Hahnemann heeft deze potentievorm op het eind van zijn leven in Parijs ontwikkeld en beschreven in de laatste editie van het Organon (paragraaf 270). Pas in 1921 werd deze laatste editie gepubliceerd en nog later, rond 1960,  zijn de LM potenties in gebruik gekomen, ongeveer 120 jaar na de dood van Hahnemann dus. Voor Kent, een van de belangrijkste personen in de "klassieke homeopathie" en zijn volgers,  waren de LM potenties onbekend.De LM-potenties worden de laatste jaren veelvuldig gebruikt, ook in Nederland.Ze kenmerken zich door diepgaande maar milde en korte werking, zodat de therapie makkelijker te sturen is in vergelijk met de hoge éénmalige dosis van C en K potenties. Ze zijn vaak goed te combineren met  een noodzakelijke reguliere medicatie. Veel gebruikte potenties: LM1, LM3, LM6 etc.Zie website: LM-potenties
  • m

  • Magistrale bereiding betekent: een bereiding op voorschrift van een deskundige (magister). Men spreekt hiervan als een niet-geregistreerd (homeopathische) geneesmiddel bereid moet worden. Dat gebeurt in een speciale (homeopathische) bereidingsapotheek op recept voor de patiënt. Magistrale bereidingen zijn uitgezonderd van de registratieplicht. Vergoeding van deze magistrale bereidingen door verzekeraars is in de praktijk vaak wel problematisch.Zie website: regelgeving
  • Onder de Materia Medica wordt letterlijk verstaan: de kennis van geneesmiddelen, hun samenwerking en toepassing. Een materia medica beschrijving in de homeopathie kan kort en bondig zijn, maar ook bestaan uit een meerdelig encyclopedisch werk met een uitgebreide verzameling geneesmiddelproeven.Veel gebruikte materia medica's  zijn: Boericke, (pocket book), of Clarke (3 delen) en de meer encyclopedische werken van Hering of Allen. De eerste beschrijvingen van geneesmiddelen door Hahnemann in "Reine Arzneimittellehre" en beschreven in "Chronische Krankheiten" zijn nog altijd belangrijk. Hij noteerde zeer nauwkeurig de door hem geobserveerde geneesmiddelsymptomen en zijn, omdat de menselijke natuur in die paar eeuwen nauwelijks is veranderd, zeer goed bruikbaar.
  • Een meta-analyse is een onderzoek waarbij de resultaten van eerder uitgevoerde onderzoeken samen worden genomen om een preciezere uitspraak te doen over een bepaald fenomeen of theorie.Zie website: meta-analyse, stand van zaken
  • De term miasma is een door Hahnemann geïntroduceerde term voor beschrijven van de oorzaak van chronische ziekten. Hij omschrijft een miasma als een chronische predispositie tot het ontwikkelen van chronische ziekten door het niet goed doorgemaakt hebben van een infectie. Vooral het onderdrukken van de primaire infectie met sterke niet-passende medicatie zou tot dit fenomeen leiden. Hahnemann noemde drie miasma's, de psora (een onderdrukte chronisch jeukende huidziekte), de sycose (onderdrukte gonorroe) en de syfilis (onderdrukte syfilis). Deze drie miasma's zouden de basis vormen van al het chronisch lijden en overerfbaar zijn. De miasmaleer van Hahnemann bleef omstreden, ook binnen de kringen van de homeopathie.Echter dat een infectie een langdurige ontregeling kan geven en tot chronische ziekte kan leiden, was een revolutionaire gedachte.Zie website: miasmaleer
  • n

  • N.H.M.R.C., National Health and Medical Research Counsel, is een Australische overheidsinstantie en samensteller van het omstreden rapport over homeopathie.Zie website: Australisch rapport
  • Nosoden, zijn homeopathische bereidingen gemaakt van ziekteproducten van mens en dier of gemaakt van een bepaalde ziekteverwekker. Aanvankelijk in de homeopathie terecht gekomen als mogelijkheid om een ziekte isopathisch (= behandeling met hetzelfde middel) te behandelen. Later bleken na  uitgebreide geneesmiddelproeven deze nosoden veel breder toepasbaar. De geneesmiddelbeelden hebben hun eigen kenmerken die verder gaan dan de nosologische oorsprong. Bijvoorbeeld:  Tuberculine (preparaat van gedood tuberculeus materiaal) werd aanvankelijk gebruikt als middel ter behandeling van Tuberculose. Het wordt echter nu veel gebruikt voor de behandeling van allergische aandoeningen en voor bepaalde gedragsproblemen van kinderen. Door het potentiëren verliezen de middelen hun infectieus karakter en zijn ze veilig in gebruik. Ze behoren tot het arsenaal van een professionele homeopathische behandelaar en zijn niet geschikt als zelfmedicatie.

    Zie website: nosoden

  • o

  • Het onderdrukken of symptomatisch behandelen van hinderlijke symptomen laat men tijdens een homeopathische behandeling het liefst achterwege. Dit kan er namelijk voor zorgen dat de ziekte zich naar een dieper niveau van het organisme verplaatst en er een ernstiger kwaal ontstaat. We spreken dan van een ongunstige “symptoomverschuiving”. Men kan denken aan het wegsmeren van een huiduitslag met een sterke zalf, waardoor er astma kan ontstaan of het onderdrukken van hoofdpijn met sterke pijnstillers, waardoor ook weer andere klachten kunnen ontstaan. In de homeopathische literatuur wordt ook de term suppressie gebruikt
  • De orthomoleculaire geneeskunde begint in 1968 met het onderzoek van Linus Pauling naar het effect van hoge doses vitamine C. Dit is later uitgebreid naar het zoeken van de optimale hoeveelheid vitamines, mineralen en andere bouwstoffen die via de voeding het lichaam binnenkomen. Naast deze goede voeding is vaak aanvulling met voor het lichaam essentiële stoffen nodig, indien de voeding tekort schiet.
  • p

  • Placebo is een als geneesmiddel voorgeschreven middel zonder medicinale werking, ook wel fop-medicijn genoemd. Hierbij brengt de suggestie van therapie een verbetering van klachten teweeg bij de patiënt. De meest populaire verklaring van de werking van de homeopathische geneesmiddelen is het placebo-effect.Bij elke therapievorm met de intentie de patiënt te behandelen en van zijn klachten af te helpen speelt het placebo effect een rol. Ook de verbetering door reguliere geneesmiddelen, zelfs door operaties, berust daar voor een deel op, dus ook bij de homeopathie. Echter ook baby's en dieren reageren in de praktijk heel goed op homeopathische geneesmiddelen en daarbij kan er weinig sprake zijn van suggestie. Dit toont aan dat er meer speelt dan alleen een placebo werking. De effecten van homeopathische geneesmiddelen zijn op planten en dieren met onderzoek aangetoond.Wat het precieze werkingsmechanisme van homeopathische geneesmiddelen en potenties is, is nog steeds niet verklaard en onderwerp van studie. Echter een effect verdergaand dan placebo werking is zonder meer aangetoond.

    Zie website bewering5 : dertien beweringen over homeopathie weerlegd.

  • De homeopathische potentie geeft de mate aan waarin de uitgangsstof is gepotentieerd, d.w.z. in stappen verdund en krachtig geschud of verwreven.  Hahnemann zag het potentieren als een vorm van openbreken van de genezende kracht van het homeopathische geneesmiddel. Hij beschrijft in paragraaf 269 in het Organon:

    “Ze ontwikkelt die geneeskrachten tot een tevoren ongehoorde graad van werkzaamheid, waardoor ze allemaal pas echt bijzonder, ja zelfs onmetelijk “doordringend” actief en dienstig worden” ..... “Deze merkwaardige verandering in de eigenschappen van natuurlijke stoffen ontwikkelt door mechanische inwerking op hun kleinste partikel, door verwrijven en schudden (terwijl ze door middel van een indifferente droge of vloeibare substantie van elkaar gescheiden zijn), de latente dynamische krachten die tevoren onopgemerkt, als het ware sluimerend in hen verborgen waren en vooral invloed kunnen uitoefenen op het levensbeginsel, op de conditie van dierlijk leven. Daarom wordt deze bewerking van die stoffen dynamiseren of potentiëren genoemd (ontwikkelen van artsenijkracht) en de ontstane producten dynamiseringen oftewel potenties in verschillende graden.”

    (het heeft in de homeopathie geen relatie met de meer bekende term, potentie in de zin van manlijkheid.)

    Zie website: bereiding van homeopathische geneesmiddelen

  • Potentiekeuze. Over de keus van de potentie binnen de homeopathie is jarenlange discussie gaande. De ervaring van de individuele homeopaat speelt een grote rol. Maar er zijn wel algemene richtlijnen. Het toedienen van een gepotentieërd homeopathisch geneesmiddel is een prikkel voor het herstelvermogen. Hoe hoger de potentie, des te specifieker de prikkel voor het organisme is. Hoe duidelijker het beeld, hoe zekerder de behandelaar van zijn middel is, des te specifieker de prikkel kan zijn. In dat geval kan zal men veelal een hoge potentie kiezen. Daarnaast zal de behandelaar met de vitaliteit van de patiënt rekening houden. Hoe vitaler een patiënt, hoe beter al zijn herstelvermogen is en hoe hoger men de potentie kan kiezen. Lage potenties geeft men bij orgaanbeschadigingen en verzwakte patiënten, waarbij volledig herstel moeilijk of niet mogelijk is. bv. kankerpatiënten.
  • Potentiereeksen. Er bestaan verschillende potentieersystemen in de homeopathie, variërend in verdunningsgraad, aantal maal schudden, wel of geen zelfde glas gebruiken etc. Per potentieersystem kan men verschillende potentie-stappen onderscheiden, hetgeen leidt tot een opklimmende reeks potenties. We kennen: een D-potentiereeks; C-potenties volgens Hahnemann; K- of Korsakoff potentiereeks en LM-potentiereeks, ook wel Q potenties genoemd. De verschillende potentieersystemen kennen hun eigen indicatie gebied.Zie website: potentieersystemen onder bereiding homeopathische geneesmiddelen
  • Onder potentiëren verstaan we het farmaceutisch bereidingsproces waarbij het homeopathisch geneesmiddel dmv. verdunnen en schudden/verwrijven in stappen wordt bereid. Elk stap noemen we een homeopathische potentie Hahnemann heeft deze bereidingswijze ontdekt en beschreven in het Organon paragraaf 269:“Ze ontwikkelt die geneeskrachten tot een tevoren ongehoorde graad van werkzaamheid, waardoor ze allemaal pas echt bijzonder, ja zelfs onmetelijk “doordringend” actief en dienstig worden” ..... Deze merkwaardige verandering in de eigenschappen van natuurlijke stoffen ontwikkelt door mechanische inwerking op hun kleinste partikel, door verwrijven en schudden (terwijl ze door middel van een indifferente droge of vloeibare substantie van elkaar gescheiden zijn), de latente dynamische krachten die tevoren onopgemerkt, als het ware sluimerend in hen verborgen waren en vooral invloed kunnen uitoefenen op het levensbeginsel, op de conditie van dierlijk leven. Daarom wordt deze bewerking van die stoffen dynamiseren of potentiëren genoemd (ontwikkelen van artsenijkracht) en de ontstane producten dynamiseringen oftewel potenties in verschillende graden.”Zie website: bereiding van homeopathische geneesmiddelen.
  • Hahnemann zelf heeft tijdens de ontwikkeling van de homeopathie ervaring opgedaan met de behandeling van psychiatrische patiënten. Daarbij propageerde Hahnemann een meer humane behandeling van de patiënt in de psychiatrie. Dit was revolutionair daar toen psychiatrische patiënten als misdadigers in kerkers werden opgesloten en nauwelijks behandeling kregen. Hij beschouwde psychiatrische aandoeningen als een eenzijdig ziektebeeld waarbij de volledige symptomatologie op het psychische vlak is komen te liggen. Volgens hem diende, net als bij andere patiënten, een grondige anamnese de basis van de behandeling te vormen, inclusief lichamelijke en psychische symptomen.

  • Psychische aandoeningen blijken in de praktijk goed te reageren op homeopathische behandeling. Met name is de combinatie van psychotherapie en homeopathie een goede behandelstrategie. Het passend homeopathisch geneesmiddel geeft de patiënt de mogelijkheid met zijn psychische problemen aan de gang te gaan. Tijdens parallel lopende psychotherapie sessies kan de patiënt zijn onverwerkte problemen verwerken. Deze aanpak werkt beter dan beide behandelvormen apart of na elkaar. Daarbij moet wel de kanttekening worden gemaakt dat ernstige psychiatrische ziekten door een ervaren psychiater moet worden behandeld en opname op een psychiatrische afdeling voor veiligheid van patiënt en omgeving soms noodzakelijk is. Psychiatrische afdelingen waar aanvullende homeopathische behandeling mogelijk is, ontbreken in ons land. In Nederland wordt wel onderzoek gedaan naar Integrale Geneeskundige aanpak psychiatrische aandoeningen (GGZ Lentis Groningen) oa. door Hoenders c.s.
  • r

  • Reacties op een homeopathisch geneesmiddel. Om te kunnen bepalen of het homeopathische geneesmiddel een gunstige uitwering heeft, dienen we de ontstane reacties op het gegeven middel te beoordelen. Die kunnen variëren van een beginverergering, het opkomen van oude klachten (die doorgaans weer verdwijnen), het ontstaan van nieuwe klachten (zelden), een tijdelijke of blijvende verbetering tot algehele genezing. Aan de patiënt wordt gevraagd de veranderingen, zowel positieve als negatieve, bij te houden en eventueel aantekeningen te maken. Tijdens een vervolgconsult, meestal na 6-8 weken, worden de  reacties doorgenomen en bepaald of er met het gegeven homeopathisch geneesmiddel wordt doorgegaan, of een ander meer passend middel wordt gekozen.Zie website: beoordeling reacties
  • Recidiverende acute aandoeningen vallen onder de chronische ziekten. Voorbeelden hiervan zijn: recidiverende luchtweginfecties, terugkerende urineweg infecties, maar ook hooikoortsaanvallen en periodieke hoofdpijnen, zoals migraine. In deze gevallen dient, net als bij de behandeling van andere chronische zieken, het totaal aan klachten en symptomen van de hele patiënt het uitgangspunt te zijn voor de geneesmiddelkeus. Zo zal men een hooikoorts-patiënt het liefst buiten het hooikoorts seizoen constitutioneel behandelen.

    1. http://www.facultyofhomeopathy.org/research/
    2. Boas PJFV, Spagnuolo RS, Kamegasawa A, et al. Systematic reviews showed insufficient evidence for clinical practice in 2004: what about in 2011? The next appeal for the evidence-based medicine age. J Eval Clin Pract, 2013; 19(4):633-7 | PubMed
    3. Lewith GT. Funding for CAM. BMJ., 2007; 335(7627): 951. | PubMed
  • [1] Jacobs J, Jonas WB, Jiménez-Pérez M & Crothers D. Homeopathy for childhood diarrhea: combined results and metaanalysis from three randomized, controlled clinical trials. Pediatr. Infect. Dis. J., 2003;22:229–234 | PubMed[2] Jacobs J, Springer DA, Crothers D. Homeopathic treatment of acute otitis media in children: a preliminary randomized placebo-controlled trial. Pediatr Infect Dis J., 2001; 20(2): 177-83 | PubMed[3] Sinha MN, et al. Randomized controlled pilot study to compare Homeopathy and Conventional therapy in Acute Otitis Media. Homeopat. J. Fac. Homeopat., 2012; 101: 5–12 | PubMed[4] Wiesenauer M & Lüdtke R. A meta analysis of the homeopathic treatment of pollinosis with Galphimia glauca. Forsch. Komplementärmed., 1996; 3: 230-234 | PubMed[5] Reilly DT, Taylor MA, et al. Is homoeopathy a placebo response? Controlled trial of homoeopathic potency, with pollen in hayfever as model. Lancet, 1986; 2(8512): 881-886 | PubMed[6] Schneider B, et al. Treatment of vertigo with a homeopathic complex remedy compared with usual treatments – a meta-analysis of clinical trials, Arzneim.-Forschung, 2005; 55(1): 23-29 | PubMed
  • [1] Witt CM, Bluth M, Albrecht H, Weisshuhn TE, Baumgartner S, Willich SN. The in vitro evidence for an effect of high homeopathic potencies–a systematic review of the literature. Complement Ther Med., 2007; 15(2): 128-38 | PubMed[2] Davenas E, Beauvais F, Amara J, et al. Human basophil de-granulation triggered by very dilute antiserum against IgE. Nature, 1988; 333: 816–818 | PubMed[3] Ovelgönne JH, Bol AW, Hop WC, van Wijk R. Mechanical agitation of very dilute antiserum against IgE has no effect on basophil staining properties. Experientia, 1992; 48: 504–508 | PubMed [4] Hirst SJ, Hayes NA, Burridge J, et al. Human basophil degranulation is not triggered by very dilute antiserum against human IgE. Nature, 1993;366: 525–527 | PubMed[5] Belon P, Cumps J, Ennis M, et al. Inhibition of human basophil degranulation by successive histamine dilutions: results of a European multi-centre trial. Inflammation Research, 1999; 48 (Suppl 1): S17–18 | PubMed[6] Lorenz I, Schneider EM, Stolz P, et al. Sensitive flow cytometric method to test basophil activation influenced by homeopathic histamine dilution. Forschende Komplementärmedizin, 2003; 10: 316–324 | PubMed[7] Belon P, Cumps J, Ennis M, et al. Histamine dilutions modulate basophil activation. Inflammation Research, 2004; 53: 181–188 | PubMed[8] Harrer B. Replication of an experiment on extremely diluted thyroxine and
highland amphibians. Homeopathy, 2013;102(1):25-303 | PubMed[9] Endler P, Thieves K, Reich C, Matthiessen P, Bonamin L, Scherr C, Baumgartner S. Repetitions of fundamental research models for homeopathically prepared dilutions beyond 10(-23): a bibliometric study. Homeopathy, 2010; 99(1): 25-36 | PubMed | HRI Synopsis[10] Betti L, et al. Effectiveness of ultra high diluted arsenic is a function of succussion number as evidenced by wheat germination test and droplet evaporation method. Int J High Dilution Res, 2013; 12 (44): 127–128 | Full text
    1. NHS Digital: NHS Prescription Cost Analysis 2016
    2. Freedom of Information Act request to the Department of Health by the Faculty of Homeopathy. Cost was £11.89 million between 2005 and 2008
    3. BMJ Clinical Evidence, Efficacy Categorisations. 2017. Available from http://clinicalevidence.bmj.com/x/set/static/cms/efficacy-categorisations.html  [Accessed 25 Sept 2017]
    4. Spence D, Thompson E A, Barron S J. Homeopathic treatment for chronic disease: a 6-year university-hospital outpatient observational study. J Altern Complement Med, 2005; 5: 793-798 | PubMed
    5. Sharples F, van Haselen R, Fisher P. NHS patients’ perspective on complementary medicine. Complement Ther Med, 2003; 11: 243-248 | PubMed
    6. Grimaldi-Bensouda, L. et al. Benchmarking the burden of 100 diseases: results of a nationwide representative survey within general practices. BMJ Open, 2011; 1, e000215 | Full text
    7. Grimaldi-Bensouda, L. et al. Management of upper respiratory tract infections by different medical practices, including homeopathy, and consumption of antibiotics in primary care: the EPI3 cohort study in France 2007-2008. PLoS One, 2014;9: e89990 | Full text
    8. Rossignol, M. et al. Impact of physician preferences for homeopathic or conventional medicines on patients with musculoskeletal disorders: results from the EPI3-MSD cohort. Pharmacoepidemiol. Drug Saf, 2012; 21: 1093–1101 | PubMed
    9. Grimaldi-Bensouda, L. et al. Who seeks primary care for sleep, anxiety and depressive disorders from physicians prescribing homeopathic and other complementary medicine? Results from the EPI3 population survey. BMJ Open, 2012; 2 | Full text 
  • [1] Macías-Cortés ED et al. Individualized homeopathic treatment and fluoxetine for moderate to severe depression in peri- and postmenopausal women (HOMDEP-MENOP study): a randomized, double-dummy, double-blind, placebo-controlled trial. PLoS One, 2015 ;10(3):e0118440 | Full text[2] Kirsch I, Deacon BJ, Huedo-Medina TB, Scoboria A, Moore TJ, et al. Initial Severity and Antidepressant Benefits: A Meta-Analysis of Data Submitted to the Food and Drug Administration. PLoS Med, 2008; 5(2): e45 | Full text[3] Sinha, MN et al. Randomized controlled pilot study to compare Homeopathy and Conventional therapy in Acute Otitis Media. Homeopat. J. Fac. Homeopat., 2012; 101: 5–12 | PubMed[4] Haidvogl M. et al. Homeopathic and conventional treatment for acute respiratory and ear complaints: A comparative study on outcome in the primary care setting. BMC Complement and Altern Med, 2007; 7:7 | Full text[5] Schneider et al. Treatment of vertigo with a homeopathic complex remedy compared with usual treatments – a meta-analysis of clinical trials. Arzneim.-Forschung, 2005; 55(1): 23-29 | PubMed[6] Witt C, Keil T, Selim D, et al. Outcome and costs of homeopathic and conventional treatment strategies: a comparative cohort study in patients with chronic disorders. Complement Ther Med, 2005;13: 79-86 | PubMed
  • 1. Mathie RT et al. Randomised placebo-controlled trials of individualised homeopathic treatment: systematic review and meta-analysis. Systematic Reviews, 2014; 3: 142
 | Full text2. Kleijnen J, Knipschild P, ter Riet G. Clinical trials of homeopathy. BMJ, 1991302: 960 | PubMed
  • [1] Norn S. et al. [From willow bark to acetylsalicylic acid].[Article in Danish]. Dan Medicinhist Arbog., 2009;37:79-98 | Abstract[2] Bottling RM. Vane’s discovery of the mechanism of action of aspirin changed our understanding of its clinical pharmacology. Pharmacol Rep., 2010; 62(3):518-25 | Abstract | Full text
  • Registratie van homeopathische geneesmiddelen. Sinds 2002 wordt er een onderscheid gemaakt tussen geregistreerde en niet-geregistreerde homeopathische geneesmiddelen. Wat betreft bereiding en werkzaamheid is er geen onderscheid. Aan registratie van een geneesmiddel zijn voor de fabrikant hoge kosten verbonden en alleen zinvol als die kosten in een bepaalde tijd ook weer terugverdiend kunnen worden. Daar het assortiment geneesmiddelen binnen de homeopathie zeer uitgebreid is en van dit assortiment een groot aantal beperkt wordt voorgeschreven, hebben veel fabrikanten er voor gekozen deze niet voor registratie aan te melden. Dit betekent in de praktijk dat ze slechts als magistrale bereiding op recept mogen worden afgeleverd door een apotheek en ze vaak niet voor vergoeding door de ziektekosten verzekeraar in aanmerking komen.Zie website: wetgeving en het gratis boekje (download)  Homeopathica over bereiding van homeopathische geneesmiddelen
  • Onder repertoriseren verstaat men in de homeopathie een bepaalde zoekstrategie bij de geneesmiddelkeus waarbij van een symptomenindex of repertorium gebruik wordt gemaakt. De homeopaat zal na een grondige anamnese, de vele door de patiënt naar voren gebrachte klachten en symptomen ordenen en in een volgorde van belangrijkheid zetten. Die symptomen hebben de grootste waarde die het meest bijzonder en opvallend zijn, vervolgens kenmerkende en duidelijke psychische symptomen, algemene symptomen en als laatst de orgaansymptomatologie of lokale symptomen. Zo kan het zijn dat uit een lange reeks symptomen, slechts 5-10 als meest belangrijke symptomen naar voren komen en vervolgens worden opgezocht in een repertorium. De best scorende geneesmiddelen worden vervolgens in een materia medica nagelezen en een keus gemaakt voor één middel.Zie website: geneesmiddelkeus
  • Een homeopathisch repertorium is een symptomen-index op de materia medica. In de materia medica staan de symptomen per geneesmiddel geordend. In een repertorium staan de symptomen volgens een vast lichaamsschema genoemd met achter elk symptoom de geneesmiddelen, die dat symptoom in hun geneesmiddel-beeld hebben. Voor de practicus is het gebruik van een repertorium zeer behulpzaam bij het bepalen van het best bij de patiënt passend geneesmiddel. Tijdens de ontwikkeling van de homeopathie en uitbreiding van de materia medica zijn er verschillende repertoria ontstaan, allen met eigen kenmerken. Het bekendst zijn het Repertorium van Kent en het Repertorium van von Bönninghausen.Tegenwoordig zijn de repertoria opgenomen in homeopathische software zoals RADAR-Opus of Mc Repertory en Reference Works. Het gebruik van het repertorium kent ook zijn beperkingen. Het blijkt dat met gebruik van moderne statistiek de betrouwbaarheid van een voorschrift veel verbeterd kan worden, meer dan met welk repertorium ook. (L. Rutten cs.)Zie website: geneesmiddelkeus
  • s

  • S.C.A.G. (Stichting Complementaire en Alternatieve Zorg) is een geschilleninstantie waartoe de patiënt zich kan wenden bij  klacht over een therapeut. Deze instantie bemiddelt en gaat eventueel, over tot verder juridische klachtenafhandeling. Uw therapeut dient wel bij deze organisatie te zijn aangesloten.
  • "Samen-voor-Homeopathie" is een platform van alle organisaties die de homeopathie een warm hart toedragen. Doel van dit platform is om als één coherent veld de krachten voor homeopathie te bundelen. In november 2015 is het platform Samen-voor-Homeopathie (SVH) gestart vanuit de Stichting VHAN, een goede-doelenstichting met ANBI status. De Stichting VHAN heeft als doel de homeopathie in de Nederlandse gezondheidszorg te integreren, onder andere door wetenschappelijk onderzoek te stimuleren en financieel te ondersteunen.

    Zie:  Samen-voor-homeopathie

  • Homeopathische scholen. In de loop van de ontwikkeling van de homeopathie zijn er verschillende scholen ontstaan. We kunnen onderscheid maken tussen volgers van de oorspronkelijke Hahnemann, of de klassieke school van Kent, klinische homeopathie met meer nadruk op de klinische diagnose, Franse school, of de Zuid-Amerikaanse school die meer op de psychoanalyse georiënteerd is (met name Ortega en Paschero). Dit kan voor verwarring zorgen, maar wil men meer helderheid scheppen dan is het aan te raden terug te gaan naar de oorsprong, de oorspronkelijke literatuur van Hahnemann. Daar vindt alles zijn begin.Zie website: vormen van homeopathie
  • Jan Scholten. Momenteel vinden nieuwe ontwikkelingen plaats binnen de homeopathie, in gang gezet door de Nederlandse homeopathisch arts, Jan Scholten. Hij geeft vele internationale seminars en heeft het homeopathisch artsencentrum te Utrecht opgericht.Zie website Jan Scholten
  • Schüssler celzouten. Reeds tijdens het ontstaan van de homeopathie was er belangstelling voor biochemie en de bouwstenen van ons lichaam.  Welke chemische zouten vormen de basis van de cel en kunnen we deze therapeutisch gebruiken? Dr Schüssler, een Duitse chemicus (1890-1959) deed hier onderzoek naar en kwam aanvankelijk tot 12 cel-zouten door de as van verbrand organisch materiaal te onderzoeken. Ziekte zou ontstaan als er tekorten bestonden aan deze essentiële bouwstenen van de cel. Door inname van cel-zouten in lage homeopathische verwrijvingen zouden deze tekorten worden opgeheven. Later werden de zouten uitgebreid met 12 nieuwe zouten tot het totaal van 24. De cel-zouten van Schüssler worden nog steeds veel voorgeschreven.

  • SGCIG (Stichting Geschilleninstantie Complementaire en Integrale Geneeskunde) is een geschilleninstantie waartoe de patiënt zich kan wenden bij klachten over een integraalwerkend arts, lid van de AVIG. Eerst kan de patiënt zich wenden tot klachtenfunctionarissen van de AVIG, maar leidt dit niet tot een aanvaardbare oplossing dan kan men zich tot het SGCIG wenden. Deze instantie beoordeelt de situatie juridisch en is bevoegd een oordeel uit te spreken en een eventuele schadeclaim toe te wijzen. 
  • Het Similia-principe vormt de basis van de homeopathie. Bij de behandeling draait alles om de juiste keuze van het homeopathische geneesmiddel. Deze keuze wordt gemaakt volgens het gelijksoortigheids-principe, ook wel het similia-principe genoemd (similia = gelijkend). Dit houdt in:
    De ziektesymptomen van een patiënt  kunnen worden genezen door dat middel, dat bij gezonde personen soortgelijke symptomen kan oproepen. Elk geneesmiddel moet daarom eerst op gezonde mensen worden onderzocht (geneesmiddelproef) voordat men therapie kan bedrijven. 
    Dus koorts dient te worden behandeld met een middel dat koortsige klachten kan oproepen. Bijvoorbeeld: rauwe ui kan traanogen en een lopende neus veroorzaken. Dan zal een geneesmiddel, bereid op basis van de ui, Allium cepa, patiënten kunnen helpen met diezelfde klachten, zoals bij hooikoorts met een neusloop en traanogen.
  • Onder het "Similimum" verstaan we het best passende homeopathisch geneesmiddel dat een langdurige en diepe genezende werking heeft laten zien bij een patiënt. Men kan pas na enige tijd afwachten bepalen of men bij deze patiënt werkelijk het Similimum heeft getroffen.
  • Syndroomverschuiving. Bij onderzoek van een ziektegeschiedenis zien we vaak een opeenvolging van verschillende ziektebeelden na elkaar. Hahnemann wees hier al op en gaf aan dat er één basisontregeling ten grondslag lag aan deze opeenvolging. Men kan het organisme als één functionerend systeem zien dat ontregelingen daar opvangt waar het het minst kwaad kan. Bijvoorbeeld; als eerste aan de huid, vervolgens aan de slijmvliezen en later in de vorm van orgaanstoornissen: een proces van verschijnen van symptomen van buiten naar binnen. Bij genezing ziet men een omgekeerde volgorde met optreden van vroegere symptomen en verschuiving van symptomen van binnenkant naar de buitenkant van het organisme:  volgens de zogenaamde “wet van Hering”.
  • Een systematische review is een systematisch overzicht en analyse van onderzoeken over een bepaald onderwerp. Zo kan men de eerder gepubliceerde meta-analyses over homeopathie nader onderzoeken naar kwaliteit en uitvoering.  Een systematisch review dus weer een beoordeling van de uitgevoerde meta-analyses.
    De wetenschappelijk waarde van goed uitgevoerde RCT’s en Meta-analyses wordt hoog geacht. De waarde van een systematische review, indien goed uitgevoerd, is wetenschappelijk van nog meer belang. Zie ook het hoofdstuk Wetenschap

  • t

  • Homeopathisch therapeuten hebben een gedegen opleiding in de homeopathie gevolgd. Ook beschikken zij over  medische basiskennis en ziekteleer, welke voldoet aan eisen door zorgverzekeraars gesteld (CIPION / PLATO). Jaarlijks scholen zij bij op het gebied van de homeopathie.Zie website: toepassing homeopathie en  positie van therapeut en arts
  • Tritureren is verwrijven, een farmaceutische techniek gebruikt bij bereiding homeopathische geneesmiddelen. Het maken van potenties met water/alcohol van onoplosbare stoffen, zoals metalen en bepaalde chemische verbindingen, is pas mogelijk als de uitgangsstof door verwrijven met melksuiker tot een C3 of D6 is gepotentieerd. Dan pas zijn de  ontstane deeltjes zo klein dat colloïdale oplosbaarheid mogelijk is. Vanaf C3 of D6 wordt vervolgens met water /alcohol verder gepotentieerd tot hogere potenties.Zie website: bereiding
  • u

  • De Unitaire Homeopathie behandelt een patiënt door hem één enkel middel te geven, vandaar de naam “unitair”. Het wordt gekozen op basis van de totaliteit van de specifieke symptomen van de persoon en niet op basis van zijn ziekte. In Nederland wordt meer de term "klassieke homeopathie" gebruikt. in Vlaanderen meer de term "unitair".
  • v

  • Vaccinaties en homeopathie. Vaccinaties hebben niet alleen een beschermende werking maar kunnen ook een verstorende inwerking hebben op ons herstelvermogen en ons afweersysteem. Vooral bij vaccinaties op jonge leeftijd. Het immuunsysteem is dan niet altijd voldoende uitgerijpt, vooral als er meerdere vaccinaties tegelijk worden gegeven. Wanneer we veranderingen in weerstand, een gestagneerde ontwikkeling en soms gedragsproblemen zien bij kinderen, kan dat een gevolg zijn van een vaccinatie. Tinus Smits noemde deze problematiek PVS, of postvaccinaal-syndroom. Het is overigens niet zo dat alle kinderen op hun vaccinaties met deze problemen reageren. Een gedeelte duidelijk wel. Als ouders veranderingen of klachten bij hun kind zien in aansluiting op een vaccinatie wordt daar vaak regulier ontkennend op gereageerd. Echter een homeopathisch behandelaar herkent de situatie en kan de klachten mogelijk verhelpen met een passend homeopathisch geneesmiddel. Ouders zien dan vaak hun kind opknappen. Het is belangrijk voorzichtig te zijn met vaccineren als kinderen op het moment van vaccineren klachten hebben, zoals verkoudheid of koorts. Stel dan liever de vaccinatie uit tot ze weer zijn opgeknapt. Het is tevens mogelijk kinderen rond de vaccinaties homeopathisch te begeleiden.
  • Vergoeding homeopathische behandeling. De meeste ziektekostenverzekeringen vergoeden de kosten van homeopathische behandeling vanuit de aanvullende verzekering. Meestal wordt een maximaal dagbedrag gehanteerd naast een maximale vergoeding per jaar. 
  • George Vithoulkas (1932-heden ) een Grieks homeopaat, oprichter van polikliniek en lescentrum voor homeopathie in Athene (1967) In dit centrum zijn vele homeopathische artsen uit verschillende landen gedegen opgeleid in theorie en praktijk, Na hun opleiding brachten ze deze kennis en ervaring terug naar hun land van herkomst.  Met hem begon een vernieuwing van de klassieke homeopathie met een vertaling van de bekende beelden uit de materia medica naar deze tijd. Hij wees op het belang geneesmiddelen zodanig in hun beeld te begrijpen dat we er als het ware een eigen persoon in kunnen herkennen. Deze kern van het geneesmiddel noemde hij de "essentie" We dienen vooral deze essentie van het middel bij de patiënt terug te vinden. Hij is nog steeds in de huidige tijd een van de vooraanstaande homeopathische grootmeesters.Zie website: Vithoulkas en internet: Vithoulkas
  • Arij Vrijlandt  (1911-1992), nestor van de homeopathie in Nederland. Vanuit zijn werk als huisarts ontwikkelde hij zich tot een gewaardeerd en kundig homeopathisch arts. Als kenner van zowel Hahnemann als Kent, als ook de klinische homeopathie heeft hij altijd gestreefd naar integratie van de homeopathie binnen de reguliere gezondheidszorg. Later deed hij als arts zwakzinnigenzorg veel ervaring op met homeopathische behandeling van ernstige stofwisselingsstoornissen, epilepsie en nierfalen.Hij was hoofddocent homeopathie van het “Centrum voor Homeopathie en Acupunctuur” te Nijmegen (1978-1981) en later medeoprichter van de Stichting Homeopathische Opleidingen, de homeopathische artsenopleiding. Hij schreef “Homeopathische prescriptie in de praktijk, 234 middelen toegelicht”. Uitgave Homeovisie isbn 90 71669 33 5

    Zie ook: Arij Vrijlandt in memoriam.

  • w

  • Welbevinden en gezondheid. Als gezondheid het vermogen is om zich aan te passen aan veranderende levensomstandigheden en de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen in het leven aan te kunnen, dan gaat dit gepaard met gevoel van welbevinden. Als goede reactie op een homeopathisch geneesmiddel en als teken van herstel van gezondheid ontstaat een gevoel van welbevinden. Voor de patiënt is het vaak moeilijk dit goed onder woorden te brengen en gebruikt uitdrukkingen als "vrij", "voel me beter", "meer energie", "ik heb kracht bepaalde beslissingen te nemen, waar ik voorheen tegen aan hikte".Zie website: reacties
  • Werkingsprincipe van de homeopathische geneesmiddelen. Bij de acceptatie van de homeopathie speelt het plausibel werkingsprincipe een rol. Daar homeopathische geneesmiddelen boven de potentie 12K en D24 verdunningen volgens het getal van Avogadro geen molecuul meer kunnen bevatten van de oorspronkelijke uitgangsstof, moet er een andere verklaring dan een chemische zijn voor de werking van homeopathie. Meestal wordt verwezen naar een placebo-werking, maar vast staat dat homeopathische geneesmiddelen een werking hebben die verder gaat dan het placebo-effect berustend op suggestie.De verklaring moet gevonden worden op energetisch vlak. Er vindt tijdens de bereiding van een homeopathisch geneesmiddel een overdracht plaats van informatie vanuit het geneesmiddel naar de oplossing d.m.v. schudden of verwrijven. Er ontstaat zo een “potentie”:  dwz. het vermogen het zelf-herstel te prikkelen en een tegengestelde werking (tegengesteld aan de ziekteverschijnselen) op te roepen en in gang te zetten. Eigenschappen van het water om informatie op te kunnen slaan lijken daarbij een cruciale rol te spelen. Hoe de informatie door het schudden van de oplossing in het water wordt vastgelegd is niet duidelijk. De echte verklaring is tot op heden niet gevonden en is onderwerp van intensief wetenschappelijk onderzoek.Zie website: onderzoek naar werking en fysische onderzoek
  • De Wet van Hering geeft aan hoe een genezing zich ontwikkelt:1/ Klachten verdwijnen van binnen naar buiten b.v. van organen naar slijmvliezen of huid. De voor het lichaam belangrijkste organen en weefsels herstellen het eerst.2/ Klachten verdwijnen in omgekeerde volgorde van ontstaan.3/ Het kan zijn dat oude klachten uit ver verleden tijdelijk terugkeren.4/ Pijnen en huiduitslag trekken weg van boven naar beneden. Hering (1800-1880) was een Noord-Amerikaans homeopathisch arts die dit als eerste postuleerde.
  • Wettelijke status. Geregistreerde homeopathische geneesmiddelen vallen wettelijk onder de geneesmiddelen. Echter zelfzorgmiddelen vallen hier niet onder en zijn in Nederland het laatste decennium steeds moeilijker verkrijgbaar. Sinds 1 juli 2012 mogen geen indicaties meer vermeld worden op verpakkingen, tenzij er wetenschappelijk bewijs van effectiviteit is volgens reguliere farmacologische normen. Het principe hier is “one remedy-one target”. Elk middel moet een vaste indicatie hebben en deze moet wetenschappelijk zijn onderbouwd. Omdat homeopathie per definitie systeemgericht is en dus niet gericht op één onderdeel van het lichaam maar op het totale organisme, is aan de eis van deze wet onmogelijk te voldoen. Zonder indicatie op de verpakking is de homeopathische zelfzorg voor het brede publiek moeilijker toegankelijk geworden. Tot 2012 waren de homeopathische geneesmiddelen op gebied van zelfzorg vrij verkrijgbaar en was homeopathie één van de meest geaccepteerde en veilige methodes.
  • Wikipedia. Een van de meest populaire kennisbronnen op het internet, Wikipedia, voert al jaren een negatieve campagne tegen alle soorten CAM geneeskunde, ook homeopathie. Het is niet mogelijk zelf over deze onderwerpen, bv over homeopathie iets te publiceren in de encyclopedie,  zonder dat de tekst direct wordt gecensureerd of verwijderd . Dit staat haaks op het open karakter van deze encyclopedie.  Overleg hierover is al vaak geprobeerd maar blijkt helaas niet mogelijk.
  • z

  • Ziektebegrip in de homeopathie. Ziekte wordt in de homeopathie gezien als een ontregeling van het zelfherstellend vermogen van het organisme,. Dit zelfherstel wordt gestuurd vanuit  de vitale kern van de mens en is een kenmerk  (eigenschap) van elk levend wezen. Ziekte is geen van buitenaf komend kwaad, maar een van binnenuit onvermogen om te komen tot herstel. Bij chronische zieke is er een blijvende zwakte van het herstelvermogen dat zich uit in steeds terugkerende of blijvende klachten. Bij genezing is het zelfherstellend vermogen weer volledig op orde. Genezing is een proces van herstel en volgt bepaalde wetmatigheden beschreven in de Wet van Hering.

Share This