Onder complex-homeopathie verstaan we het gebruik van standaard samengestelde homeopathische geneesmiddelen, vervaardigd met als doel een bepaalde klacht, ziektebeeld of een bepaald orgaansysteem homeopathisch te behandelen.
De toepassing van homeopathie vereist van de voorschrijver gedegen kennis van de materia medica en kennis van de verschillen tussen de geneesmiddelen. Voorstanders van complex-homeopathie menen dat de geneesmiddelkeuze vereenvoudigd kan worden door per aandoening een spécialité te ontwikkelen die gericht is op één klinische aandoening. Voorbeelden hiervan zijn complexmiddelen tegen gewrichtsklachten en overgangsklachten.
Ook bestaan er complexmiddelen om een orgaansysteem te activeren, bijvoorbeeld een complexmiddel voor de nier of lever.
Homeopathische complex-middelen bevatten combinaties van verschillende enkelvoudige homeopathische geneesmiddelen die in de praktijk succesvol zijn gebleken bij de behandeling van de betreffende indicatie.
Bijvoorbeeld:
Voorheen bestond er een complexmiddel voor kinderen met koorts, het zogenaamde BAF complex. Het bevatte Belladonna D4, Aconitum D4 en Ferrum phosphoricum D6. In dit middel waren de drie meest gebruikte middelen bij koorts in één middel samengebracht, om zo een brede werking te bereiken, zodat de meeste patiënten met koorts er baat bij zouden hebben.
Dit soort middelen werden op de markt gebracht als vorm van zelfmedicatie voor een breed publiek. Ze zijn meestal in een drogisterij of reformhuis verkrijgbaar. Omdat er op een homeopathisch geneesmiddel in Nederland sinds juli 2012 geen indicatie meer vermeld mag staan en complexmiddelen juist op geleide van hun indicatie worden gebruikt, zijn veel van deze complex-middelen van de markt verdwenen.