Met de opkomst van Vithoulkas begin jaren 80 van vorige eeuw beleefde de homeopathie weer een bloeiperiode, ook in Nederland. Vithoulkas gaf in Athene leiding aan een polikliniek en opleiding voor homeopathie. Van hieruit stichtten leerlingen in meerdere Europese landen, maar ook in de Verenigde Staten, homeopathische centra gebaseerd op de “klassieke” homeopathie. In Hechtel (België) zette Alfons Geukens een eigen polikliniek en lescentrum op, waar hij de ervaring opgedaan bij Vithoulkas in Athene doorgaf aan Belgische, Nederlandse en Duitse collega ‘s. Het bijzondere van zijn kliniek was integratie van zowel homeopathische behandeling van chronische en acute ziekten binnen zijn bloeiende huisartsenpraktijk. Helaas is hij in 2010 plotseling overleden.

Tinus Smits, overleden in 2010, was een Nederlandse homeopathische arts die internationale faam verwierf met de door hem ontwikkelde “inspiring homeopathy” en de behandeling van het “post vaccinaal syndroom”. Hij zag veel kinderen met ontwikkelingsstoornissen en door nauwgezet anamnestisch te bepalen vanaf welk moment de problemen waren begonnen, ontstond het vermoeden dat het wel eens met het niet goed verwerken van vaccinaties te maken kon hebben. Opvallend was dat als met een isopathische bereiding van het vaccin in verschillende potenties werd nabehandeld er een sterke verbetering in de gezondheid te verkrijgen was. Deze problematiek noemde hij het PVS of post-vaccinaal-syndroom.

Geïnspireerd door Vithoulkas en Geukens ontwikkelde de Nederlandse arts Jan Scholten een nieuwe manier van homeopathische geneesmiddelkeus, de groepsanalyse. Homeopathische geneesmiddelen kan men in verschillende groepen of families indelen. Zo kennen we binnen het periodiek systeem der scheikundige elementen groepen, zoals bijvoorbeeld de halogenen. Scholten begon met onderzoek naar de relatie tussen de elementen in het periodiek systeem wat betreft hun homeopathische thematiek.

Door beelden van de bekende middelen binnen de groep of familie met elkaar te vergelijken en overeenkomsten te zoeken ontdekte hij dat men per groep geneesmiddelen verschillende thema’s kan onderscheiden. Hierdoor kon hij ook voorspellingen doen over de werkzaamheid van nog niet beschreven elementen. Later is hij dezelfde methode gaan toepassen op de plantaardige homeopathische geneesmiddelen. Planten zijn ingedeeld volgens een botanisch systeem waarin families worden onderscheiden, zoals bijvoorbeeld de nachtschaden (solanaceae). Ook binnen plantenfamilies vond hij analoog aan het systeem dat hij had ontwikkeld bij de mineralen, overkoepelende thema’s. Voor de praktijk betekent dit een vereenvoudiging van het zoekproces omdat men gerichter kan zoeken binnen een bepaalde groep of familie van geneesmiddelen naar gelang een gevonden thema binnen de symptomen van de patiënt.

Zijn boeken  “Homeopathie en mineralen” en “Homeopathie en de elementen” zijn al jarenlang internationale bestsellers en zijn methode wordt wereldwijd met succes toegepast. In 2013 is zijn boek “Wonderful Plants” uitgebracht, waarin hij dezelfde groepsanalyse op het plantenrijk toepast. Uitwerking hiervan voor de praktijk is nog in volle ontwikkeling.

www.qjure.com

Naast Jan Scholten heeft de Indiase homeopaat Rajan Sankaran, vanuit zijn kliniek in Bombay, een eigen systeem ontwikkeld, waarbij ook gebruik gemaakt wordt van groepsanalyse. Deze methode wordt de “sensation methode” genoemd. Het gaat erom de patiënten tijdens het consult bewust contact te laten maken met de klacht in hun lichaam. Vervolgens laat hij hen dit gevoel, de sensatie, gewaarworden en in eenvoudige termen benoemen. Volgens Sankaran is deze “sensation” de diepste uiting van de centrale ontregeling van de patiënt en zelfs dieper dan geestelijke symptomen. Ook hij onderscheidt verschillende groepen homeopathische geneesmiddelen en heeft vanuit de symptomatologie van de middelen per groep of familie de “sensation” van elke groep kunnen bepalen.
Als het lukt de patiënt tijdens de anamnese zover te brengen de “sensation” duidelijk te uiten, dan kan men via de “sensation” eenvoudig de groep middelen bepalen waarin het juiste homeopathisch geneesmiddel voor die patiënt te vinden is. Met deze methode wordt door diverse internationaal erkende homeopathische deskundigen ervaring opgedaan en aldus wordt dit systeem momenteel verder uitgebouwd.

Momenteel ontwikkelen de Israëlische homeopaat en botanicus Michal Yakir en de Indiase psychiater Mahesh Gandhi ook een eigen groepsindeling met thema’s van het plantenrijk. Deze ontwikkeling vindt plaats naast die van Jan Scholten en Sankaran. In de toekomst is te verwachten dat al deze systemen tot één geheel samengevoegd kunnen worden.

Al deze ontwikkelingen hebben ervoor gezorgd dat er veel meer samenhang gekomen is binnen de materia medica, dat veel nog minder gekende geneesmiddelen duidelijker zijn geworden en er weer nieuwe homeopathische geneesmiddelen in ontwikkeling zijn.